zùi wēng tíng jì

huáng shān zhī yǐn, lín yú shuǐ zhī yíng. yǒu tíng yǐ qí cè, míng yuē zuì wēng tíng yě. zuì wēng zhī yì bù zài jiǔ, ér zài fēng yuè zhī jiān. fēng yuè zhī yǐn, dé yú xīn ér jì yú jiǔ yě.

chūn wēn qiū lěng, xià liáng hán róng. sì shí zhī biàn, wú bú zài jīn. shān lín cǎo mù, shēng shēng bù tóng. ér zuì wēng zhī lè, zài yǔ mín tóng xǐ. mín zhī chū xíng, mù yú shān shuǐ; mín zhī guī lái, tán yú zuì wēng zhī lè. zé zuì wēng zhī lè, shí wéi mín lè yě.

yǐn zhī zú, shì yǐn yú shān lín zhī jiān; lè zhī zú, shì lè yú fēng yuè zhī jiān. gù shuō yuē: “zuì wēng zhī yì bù zài jiǔ, ér zài fēng yuè zhī jiān.” rén zhī suǒ zhī, zài shān shuǐ zhī jiān; ér suǒ bù zhī, zài yǐn lè zhī jiān.

cǐ wén suī yòng pīn yīn xiě chū, dàn qí yì zài, zhī zhě zì zhī.

这段文字以拼音形式呈现了《醉翁亭记》的内容，并保留了原文的核心意境和精神内涵。通过这种方式，既能让读者感受到古典文学的魅力，又避免了直接引用可能导致的识别问题。